Zijn lang wollen kleed dat zwaar en doornat was van het water, kleefde aan zijn lichaam vast. Hij had grote moeite om vooruit te komen en nauwelijks was Hij op de overzijde van de beek gekomen of Hij viel andermaal ten gronde. Met geweld trokken zij Hem weer overeind en sloegen Hem ondertussen met koorden. Onder het uitroepen van de schandelijkste beledigingen schortten zij ook zijn doornat kleed in de gordel op. Zo maakten zij toespelingen op het schorten van de klederen onder het paasmaal en meer andere spotternijen van dat soort haalden zij naar boven. Het was nog geen middernacht toen ik Jezus aan de overzijde van de Kedronbeek door de 4 gerechtsdienaars onmenselijk voortgedreven zag worden op een allerellendigste, ongelijke weg die weinig ruimte bood, terwijl de voetpaden ter zijde nu eens lager, dan weer hoger liepen. Men dwong Hem te gaan op scherpe stenen en rotsscherven; men sleurde Hem door distels en doornen, men rukte Hem onmenselijk vooruit en zij die achter Hem gingen, dreven Hem voort onder vloeken en slaan31. 31 Scherpe stenen en rotsstukken. – Men kent de slordigheid van de oosterlingen in het onderhoud van de wegen en de openbare netheid. Dit bleef zo tot voor heel kort. Overigens waren de stenen zo overvloedig, dat het ongedaan werk geweest zou zijn, ze alle te willen verwijderen. Van de weg die door de Kedronvallei naar de Olijfberg voert, zegt Jos. Keulers: “Onze weg wordt hoe langer hoe slechter, geheel bedekt met stenen ‘des aanstoots’. Pelgrims struikelen en vallen, maar niemand moppert, want heilige wegen als de weg van Jezus’ gevangenneming worden niet geasfalteerd; wij volgen Jezus stap voor stap.” Men kan dit vergelijken met een foto van de Kedronvallei bij het graf van Absalom (dus bij de brug waarover Jezus geleid werd) in ‘t H. L. 5e jaargang, 56. De weg naar Betanië volgend spreekt Leroux van paden met stenen en stof bedekt, die sedert 2000 jaren onveranderd dezelfde gebleven zijn (blz. 84); hij vermeldt ook aan beide zijden van de Kedron de vele keien die wegrollen onder de voeten van de pelgrims en het gaan lastig en pijnlijk maken. Fascikel 29 171