Het Lam voelt de last gedurig verzwaren; de steeds groeiende woede en razernij van satan verdubbelt; hij stort zichzelf in onzekerheid en verwarring. Het onschuldige Lam neemt het gewicht van al dat kwaad op zich, doch satan wil de zonde: zo deze rechtvaardige ook al zelf niet valt en de bekoringen tegen Hem niets vermogen, dan zullen ten minste zijn vijanden zich aan Hem vergrijpen en zondigend hun eigen verderf bewerken. Alle engelen dobberen als het ware tussen blijdschap en droefheid; zij zouden vóór de troon van God willen bidden om Jezus hulp te mogen bieden, doch kunnen slechts met verbazing en bewondering het grootse werk van Gods barmhartigheid en rechtvaardigheid aanbidden, dat wonderwerk dat in ‘s Hemels Heilige der heiligen van eeuwigheid bestond en nu in de tijd op aarde in vervulling begint te gaan (Efez. 3, 9), want ook de engelen geloven in God, de Vader almachtig, Schepper van Hemel en van aarde, en in Jezus-Christus, zijn enige Zoon, onze Heer, die ontvangen is van de H. Geest en geboren uit de Maagd Maria, die zijn groot lijden begint deze nacht onder Pontius Pilatus en die morgen gekruisigd, gedood en begraven zal worden, die ter helle zal nederdalen en de derde dag verrijzen van onder de doden, die opklimmen zal ten hemel, waar Hij troont aan de rechterhand van God zijn almachtige Vader en die van daar weerkeren zal om te oordelen levenden en doden. Want ook zij geloven in de H. Geest, in een heilige en algemene Kerk, in de gemeenschap van de heiligen, in de verrijzenis van de lichamen en in het eeuwige leven. Amen. Fascikel 29 195