het mij, kolen uit de aarde. Aan beide zijden verheffen zich tot meer dan manshoogte als hoornen; het zijn buizen of schouwen die de rook wegleiden, doch in het middengedeelte van die haard is het vuur zichtbaar. Soldaten, dienstpersoneel van de rechtbank, omgekochte getuigen uit de heffe van het volk en ander uitvaagsel van de maatschappij verdrongen elkaar rond dat vuur. Ook vrouwen, waaronder menige lichtzinnige deerne, liepen daartussen. Tegen betaling schonken zij een rode drank en bakten koeken voor de soldaten. Er heerste verwarring en drukte als op een vastenavond. De meeste uitgenodigde rechters hadden reeds hun zetels rondom Kaïfas op het halfrond ingenomen en de nog ontbrekenden kwamen geleidelijk de een na de ander aan. Het hele atrium liep vol beschuldigers en valse getuigen; anderen die er niets te maken hadden, poogden in groot getal binnen te geraken, doch men weerde ze hardhandig buiten. 1831. Even vóór de aankomst van Jezus kwamen ook Petrus en Joannes aan; ze waren nog met de bodemantel bekleed en kwamen op het voorplein (buitenplaats). Daar slaagde Joannes erin, door bemiddeling van de hem bekende dienstbode van de hogepriester, tot op het tweede plein (binnenplein) door te dringen. Achter hem werd door de dienstmeid de poort wegens de grote toeloop gesloten. Petrus evenwel, die minder vlug door het gedrang geraakte en wat later de binnenpleinpoort bereikte, vond deze gesloten en de deurbewaarster wilde hem niet binnenlaten. Doch binnen vroeg Joannes haar dat zij toch voor Petrus zou opendoen. Doch zelfs zijn voorspraak zou niet gebaat hebben, hadden niet Nikodemus en Jozef van Arimatea, die op dat ogenblik juist aankwamen, hem binnengeholpen. Nadat de beide apostelen hier aan de dienaren de mantels teruggegeven hadden, zochten zij een plaats onder het volk in het Fascikel 29 214