Ook brachten nu nog een paar ellendelingen in, dat Hij een buitenechtelijke Zoon was, doch anderen logenstraften dat weer en beweerden integendeel: “Dat is gelogen! Zijn Moeder was een godvrezende tempelmaagd en ook haar echtgenoot was een zeer godvruchtig man: wij zijn bij hun trouw tegenwoordig geweest.” De getuigen begonnen dan over dit punt met elkander weerom te twisten. Verder verweet men Jezus nog, en ook aan zijn leerlingen, dat zij geen offers naar de tempel brachten. Ik heb inderdaad nooit gezien dat Jezus of de apostelen, sedert zij met Jezus meegingen, offers in de tempel brachten43 behalve de paaslammeren. Jozef en Anna offerden evenwel dikwijls voor Jezus, zolang zij leefden. Maar deze beschuldiging was waardeloos, want ook de Essenen dreven geen slachtoffers naar de tempel en werden daarom niet strafwaardig geoordeeld. Met de beschuldiging van toverij kwamen zij herhaaldelijk voor de dag en Kaïfas zelf bevestigde meermalen dat die verwarring der getuigen een gevolg van zijn toverkunst was. 1835. Nu zeiden enigen dat Hij reeds gisteren (nl. de vorige avond, dus) onwettig, op de huidige sabbat (voorbereidingsdag of parasceve, hier geeft K. weer aan een feest de naam sabbat: fasc. 13, nr. 432, voetnoot 194) het paaslam had gegeten en dat Hij ook reeds verleden jaar daarin onregelmatigheden had ingevoerd44. 43 Ten minste eenmaal in het jaar moesten de Joden de tempel bezoeken en iets offeren volgens hun vermogen (Deut. 16, 16-17). Vermits Jezus geen steen in eigendom had om er zijn hoofd op te rusten te leggen, was die wet voor Hem niet verplichtend. Overigens was Hij als Zoon van God ervan ontslagen (Mt. 17, 25). 44 Jezus had onwettig, een dag vroeger, het paaslam genuttigd. Fascikel 30 223