Naar aanleiding van deze nieuwe beschuldiging werd opnieuw tegen Jezus geraasd en geschimpt. De getuigen echter spraken elkaar ook nopens dit punt zo verward tegen, dat Kaïfas en de gezamenlijke Raad woedend en tot achter hun oren beschaamd waren. Niets immers was tegen Jezus ingebracht, wat steekhoudend en overtuigend was. Hierop werden Nikodemus en Jozef van Arimatea opgeroepen om zich te verantwoorden nopens het feit dat Jezus het paaslam (ontijdig) gegeten had op Sion in een paasmaalzaal die hun toebehoorde. Zij traden vóór Kaïfas en bewezen uit geschriften dat het de Galileeërs sedert onheuglijke tijden geoorloofd was het paaslam in de avond van de vorige dag te eten. Wat het paaslam zelf betrof, men had dit toebereid geheel in overeenstemming met de Wet, want tempelbedienden waren er bij tegenwoordig en behulpzaam geweest. Dit laatste bracht de getuigen in een zeer grote verlegenheid en vooral maakte Nikodemus de vijanden van Jezus woedend, toen hij schriftrollen liet halen, hun die voorlegde en er het goed recht van de Galileeërs uit aantoonde. Onder verschillende andere redenen voor dit recht van de Galileeërs, die ik me niet alle meer herinner, was ook als grond aangevoerd, dat men zonder deze maatregel, wanneer de volkstoeloop in de tempel buitengewoon groot was, niet op de voorgeschreven tijd klaar kon komen en dat ook de drukte bij het huiswaarts keren hinderlijk was. Hoewel de Galileeërs niet altijd gebruik van hun recht gemaakt hadden, werd het bestaan ervan toch duidelijk door Nikodemus aangetoond uit de rollen die hij hun voorlegde. De woede van de Farizeeën tegen hem steeg ten top, toen hij zijn uiteenzetting besloot met de opmerking dat de hele Raad wel paaslam werd in deze geestelijke maaltijd gegeten. Voortaan was het beeld voorgoed vervangen door de zaak. Zo was het absoluut passend dat Hij een dag vroeger het paasmaal en Pasen vierde. Fascikel 30 225