portierster bij het vuur. Daar Jezus en zijn leerlingen het voorwerp waren van al hun gesprekken en spotternijen, mengde zij zich daarin met de allure van een vrijpostige deerne en Petrus bemerkend, zag zij hem strak aan en zei: “Ge zijt waarachtig ook een van de leerlingen van die Galileeër.” Petrus schrok op, geraakte in verwarring en vrezend door die ruwe koelies mishandeld te worden, protesteerde hij: “Vrouw, ik ken Hem niet, wat bedoelt ge? Ik weet niet wat ge wilt!” 1842. Nu stond Petrus op en, om uit dit gezelschap weg te geraken, verliet hij het atrium en op dit ogenblik kraaide de haan buiten de stad. Ik herinner mij niet hem gehoord te hebben, maar ik voelde duidelijk: nu kraait de haan buiten de stad. Bij de poort van het atrium trok Petrus de aandacht op zich van een andere dienstmeid, die hem eveneens onbeschaamd in het gelaat keek en tot enigen die daar samen stonden zei: “Kijk, die daar is ook bij Jezus van Nazareth geweest.” En nu vroegen ook sommige van de omstaanders: “Ben jij een leerling van Hem geweest?” Dit bracht Petrus in nog groter verlegenheid en verwarring en zijn woord plechtig benadrukkend antwoordde hij: “Geenszins! dat ben ik niet geweest; die mens is mij vreemd, ik ken Hem niet!” Nu ijlde Petrus over het binnenplein naar het voor- of buitenplein (buitenplaats) (zie schets hierna), om enige bekenden die hij daar over de muur van dat plein zag kijken, te waarschuwen49. 49 Petrus zag bekenden over de muur van de voor- en ook binnenplaats kijken. Uit de archeologische vondsten blijkt dat de westelijke wand van deze pleinen door een vertikaal gehouwen rotsmuur gevormd was van 3,50 m hoog. De heuvelhelling viel opeens steil neer. Fascikel 30 241