Wie verstout zich te beweren dat hij, in dezelfde omstandigheden, in hetzelfde gevaar, in dezelfde benauwdheid en verwarring, in dezelfde strijd tussen liefde en vrees, wie, die even vermoeid is als Petrus, even overwaakt en opgejaagd, half zinneloos van smart over zulk een opeenvolging van treurige voorvallen, wie met een even kinderlijk en tegelijk voortvarend temperament als Petrus, verstout zich te beweren dat hij sterker en trouwer zou geweest zijn als hij? De Heer liet hem aan zijn eigen krachten over en dan was hij zwak, gelijk allen het zijn die de waarschuwing van Jezus verwaarlozen: “Waakt en bidt, dat gij niet valt in bekoring!” Maria in het rechtshuis van Kaïfas. 1843. De H. Maagd maakte in de geest alles met Jezus mee. Voortdurend wist en voelde en leed zij alles in inwendige aanschouwing wat Hem overkwam. Ook zij bad, gelijk Hij, onophoudeljjk voor zijn beulen. Doch haar moederhart bad ook voortdurend tot God dat Hij deze zonden toch niet zou laten geschieden en die pijnen van haar allerheiligste Zoon afwenden zou. Ook bezielde haar voortdurend een onweerstaanbaar verlangen zo dicht mogelijk bij haar mishandelde Zoon te zijn. Toen nu Joannes, na de verschrikkelijke uitroep “Hij is de dood schuldig!”, uit het voorhof van het rechtshuis van Kaïfas naar Maria gegaan was – zij bevond zich toen te Jeruzalem in het huis van Lazarus, niet ver van de Hoekpoort – en toen hij haar het vreselijk lijden van Jezus boodschapte en zo de juistheid bevestigde van haar ononderbroken inwendige beschouwing van Jezus’ onmenselijk lijden, stortten zij samen hun hart in tranen uit en Maria gaf hem haar verlangen te kennen om met Magdalena, Fascikel 30 246