Dit geschiedde gelijk alles met stormachtige haast en ruw geweld. De gerechtsdienaren dreven Hem onder spot en mishandeling tussen de rijen soldaten, die vóór het huis reeds waren verzameld, als was Hij een weerloos offerdier, dat men ter slachtbank leidt, de rechtszaal binnen. Toen Hij, geheel misvormd door de mishandelingen, bevuild en afgemat, zonder andere kleding dan zijn deerlijk gehavende ondertuniek vóór de rechters verscheen, maakte zijn akelig uitzicht hen nog afkeriger en woedender. In het hart van geen dezer versteende Joden ontstond een gevoel van medelijden. 1850. Kaïfas, vol haat en verachting voor Jezus, die daar in zulk een ellendige toestand vóór hem stond, sprak tot Jezus: “Indien Gij de Gezalfde des Heren, de Messias zijt, zeg het ons!” Nu hief Jezus het hoofd op en sprak met heilig geduld en plechtige ernst: “Indien Ik het u zegde, zoudt gij Mij niet geloven; en indien Ikzelf u daarover ondervroeg, zult gij niet antwoorden noch Mij vrijlaten, doch van nu af aan zal de Zoon des Mensen zetelen aan de rechterhand van de kracht van God.” Mekaar aanziend zeiden zij spottend en op een toon vol verachting tot Jezus: “Zo, Gij zijt dus de Zoon van God? Gij?” Hierop antwoordde Jezus met de stem van de eeuwige Waarheid: “Ja, zoals ge zegt, Ik ben het!” Op dit woord zeiden zij tot elkander: “Waartoe hebben wij nog getuigen nodig? het bewijs is geleverd; een overtuigender bewijs kunnen wij niet verlangen. Nu hebben wij het immers uit zijn eigen mond gehoord!” Allen richtten zich nu op en vielen in scheldwoorden tegen Jezus uit, de ellendeling, de landloper, de bedelaar van lage Fascikel 30 259