hel; hij hield de geldstukken met de hand vast, dat ze hem onder het lopen niet zo rinkelend in de zijde zouden slaan; hij liep vlug, niet de stoet achterna om zich op de weg voor de voeten van Jezus neer te werpen en zijn barmhartige Verlosser om vergiffenis te smeken, niet om met Hem te sterven, niet om Hem berouwvol zijn schuld te bekennen, neen! maar hij holde als een waanzinnige in de tempel, waarheen verscheidene raadsleden, die de werkzaamheden van de dienstdoende priesters moesten leiden, en ook oudsten zich na Jezus’ veroordeling begeven hadden. Voor dezen wilde hij zich hier witwassen, zich als belangloos aanstellen en met het verradersloon zijn schuld aan hun voeten afwerpen. Toen hij bij hen kwam, zagen zij hem verwonderd aan en vestigden hoonlachend hun blikken uit de hoogte op Judas, die door wroeging en vertwijfeling gedreven, geheel ontsteld vóór hen trad. Hij greep de bundel samen geketende zilverlingen van zijn gordel en bood hun die met zijn rechterhand aan, terwijl hij in grote angst uitriep: “Neemt uw geld terug, waarmee ge mij verleid hebt om een onschuldige over te leveren. Neemt uw geld terug en laat Jezus vrij; ik zeg de overeenkomst op, ik heb zwaar gezondigd door onschuldig bloed te verkopen.” De priesters evenwel bejegenden hem nu met de diepste verachting. Zij trokken hun opgeheven handen terug van de De Romeinse volkstribuun (= belangrijk ambt in de Romeinse Republiek. Volgens de overlevering werd het ambt van ‘tribunus plebis’ of ‘volkstribuun’ in 494 vóór Chr. ingesteld om de toen rechtenloze plebs tegen de partriciërs te beschermen.) C. Gracchus roemde erop Rome met de gordel vol geld te hebben verlaten en met een ledige gordel uit zijn provincie teruggekeerd te zijn (D.B. Ceinture). Misschien verdient het opmerking dat K.E. aan de geldstukken die Judas voor zijn verraad ontving de vorm toekent van een tong en Judas’ beurs door Joa. ‘glossokomon’ genoemd wordt. Etymologisch is dit ‘tongbewaarder’, in afgeleide betekenis; geldkastje, koffertje. De Driekoningen hadden ook hun geldbeurzen en kastjes aan hun gordel hangen. Fascikel 30 263