Hij zei: “Wat is er weeral zo vroeg aan de hand? Waarom hebt gij die mens zo ellendig toegetakeld? Gij begint al vroeg te villen en te slachten!” Doch zij riepen tot de beulen: “Vooruit met Hem! in het rechtshuis!” Hierna richtten zij het woord tot Pilatus: “Verneem onze aanklachten tegen die misdadiger; wij mogen uw huis niet binnentreden! wij zouden ons verontreinigen!” Toen zij deze woorden hadden uitgeschreeuwd, riep een man van grote gestalte en van een eerbiedwaardig voorkomen, midden uit het volk dat zich achter hen op het forum verdrong: “Zeker moogt gij het rechtshuis niet binnentreden, want het is geheiligd door onschuldig bloed. Hij alleen mag het betreden, want Hij alleen onder de Joden is rein, evenals de daar vermoorde onschuldige kinderen!” Na deze woorden met hevige ontroering en bezieling uitgegalmd te hebben, verdween hij onder de menigte. Deze man heette Sadok; hij was een welgesteld man en een neef van Obed, de man (of een bloedverwant) van Serafia, die later Veronika genoemd werd. Twee zoontjes van hem waren daar met andere onschuldige kinderen op het plein van het gerechtshof, op bevel van Herodes, vermoord geworden62. Westfalen werd door de Franse legers onder de voet gelopen. Zij speelden er de baas en heersten er als meesters over een minderwaardig, verdeeld, verscheurd volk, tot God hen op hun beurt vernederde. Een paar regels verder maken de woorden van Pilatus: “Gij begint al vroeg te villen en te slachten”, een toespeling op de slachting van de ontelbare paaslammeren in de tempel, waarmee men kort na de middag een aanvang zou maken. Het was alsof die bloeddorstige Joden op het uur der slachting niet konden wachten. De slachting van Jezus die het ware Paaslam moest zijn, duldde geen uitstel. 62 De man van Serafia heette Sirach, niet Obed. Obed was aan haar verwant (fasc. 10, einde van nr. 275). De scene van de man die uit de menigte vooruitspringt om openlijk Jezus’ onschuld te verkondigen is typisch oosters. Fascikel 30 300