Zelfs toen Pilatus zich tot Hem wendde met de woorden: “Hebt gij op al die beschuldigingen niets te antwoorden?”, zegde Jezus niets, zodat Pilatus, ten zeerste over zijn handelwijze verwonderd, tot Hem zei: “Ik zie het wel; zij brengen leugens tegen U in!” Voor leugens gebruikte hij een andere uitdrukking, die ik vergeten ben. De aanklagers evenwel gingen in hun woede met beschuldigen door en riepen: “Welhoe? gij vindt geen schuld in Hem? Is dit geen schuld: Hij ruit het hele volk op en verspreidt zijn leer over het gehele land van Galilea tot hier toe!” Toen Pilatus het woord ‘Galilea’ hoorde, bezon hij zich een ogenblik en vroeg dan aan de aanklagers beneden: “Is deze mens afkomstig uit Galilea en een onderdaan van Herodes?” En de tegenstanders antwoordden: “Ja, want zijn ouders hebben te Nazareth gewoond en zijn tegenwoordige verblijfplaats is Kafarnaüm!” “Nou, hernam Pilatus, daar Hij een Galileeër en een onderdaan van Herodes is, gaat dan met Hem naar de viervorst; hij bevindt zich in de stad voor het feest en ik laat deze rechtszaak over aan hem!” En hij liet Jezus weer uit de rechtszaal naar beneden tot zijn vijanden brengen en zond terzelfdertijd een zijner officieren naar Herodes om hem Jezus van Nazareth, een onderdaan van hem, voor een rechterlijk onderzoek aan te melden. Pilatus was blij de veroordeling van Jezus op deze wijze van zich te hebben kunnen afschuiven, want hij vond dit een netelig, onheilvol geval. Deze houding was hem ook ingegeven door een politieke bijbedoeling; hij wilde er een beleefdheid door bewijzen aan Herodes, met wie hij in onmin leefde en die altijd een levendig verlangen gekoesterd had om Jezus te zien. Fascikel 30 307