zijn broeders, zegen en lering, hulp en genezing van Hem ontvingen, leed hier alles met Jezus, nam deel aan zijn smarten, ook in zijn dorst naar de zaligheid van de mensen, die door zijn bitter lijden en dood moest verwezenlijkt worden. Zo opende hier nu reeds de reinste, de alheilige, de geheel onbevlekte, als eerste in de Kerk, het pad van de heilige kruisweg. Zij stelde een voorbeeld; zij wijdde een heilige oefening in. Zij begon als eerste de onuitputtelijke verdiensten van Jezus Christus als edelstenen op alle plaatsen van zijn lijden te verzamelen, op de lijdensweg als bloemen te plukken, om ze zijn hemelse Vader voor alle gelovigen van nu en later aan te bieden. Maria vertegenwoordigde alle zielen van de mensheid, die ooit waren en zijn zullen, allen die vóór Jezus ooit verzucht hadden naar de Verlossing, allen die na Hem zijn liefde en lijden medelijdend en dankbaar zouden overwegen en vieren. Al dezen baden in haar en met haar de kruisweg, weenden en offerden mee in het hart van de Moeder van Jezus, die ook een trouwe Moeder is van de gelovigen in de Kerk. Magdalena was van droefheid en smart als buiten zichzelf. Haar liefde voor Jezus was onmetelijk, doch wanneer zij, door haar liefde aangedreven, zo zielsinnig ernaar smachtte haar ziel in liefde voor zijn voeten uit te storten, zoals zij weleer de nardusolie op zijn hoofd had uitgegoten, dan wierp zich tussen haar en haar geliefde een muur op van ontzetting; dan opende zich een afgrond tussen beide. Eindeloos groot was haar berouw over haar zonden, eindeloos groot haar dankbaarheid voor de verkregen vergiffenis, en toen nu haar liefde haar dank als een aangename wierookwolk tot Hem wilde opsturen, zag zij Jezus zo mishandeld en naar de dood gevoerd, en dit ook om HAAR zonden. Fascikel 30 312