Ook deze had Hij op zich genomen; ook om deze was Hij in lijden. En dit schuldbesef verschrikte haar liefde, want haar schuld veroorzaakte Jezus nu dat ontzettend lijden en het stortte haar en haar liefde in een afgrond van berouw en verdriet, een afgrond die zij noch ledigen noch vullen kon. Dan verhief zich weer haar ziel en vloog in smachtende, verlangende liefde tot haar Heer en Meester, en dan zag haar geest Hem gruwzaam, verschrikkelijk mishandeld. Zo was haar ziel door die ontroeringen als verscheurd, als heen en weer geslingerd tussen haar liefde, haar berouw, haar dankbaarheid en het besef van de ondankbaarheid van haar volk jegens zijn Verlosser! En al die aandoeningen kwamen tot uitdrukking in haar houdingen, in haar woorden, handelingen en bewegingen. Joannes evenwel beminde en leed in stilte en leidde de Moeder van zijn goddelijke Meester, die hem het eerst bemind had en nu voor hem leed, voor de eerste maal als ter inwijding van de kruisweg-oefening der Kerk, in het spoor van Jezus’ bloedige voetstappen, en hij beschouwde ondertussen toekomstige dingen. Pilatus en zijn echtgenote (Mt. 27, 19). 1865. Terwijl men Jezus naar Herodes leidde en Hem daar de smadelijkste verguizingen aandeed, zag ik Pilatus tot zijn vrouw gaan, die Klaudia Prokla heet. Zij kwamen in een lusthuisje of prieel tezamen op een tuinterras (terras tot tuin ingericht), achter het paleis van Pilatus. Klaudia was zeer ontsteld en ontroerd. Zij was een flink opgewassen en mooie vrouw, doch bleek. Zij droeg een sluier die van achteren neerhing, maar toch was haar haar zichtbaar. Het was om haar hoofd gewonden en men zag er enige sieraden in blinken. Zij droeg ook sieraden aan haar oren en hals, doch vooral op de borst viel een soort slot of schild of sluitspeld op, die haar lang en vouwenrijk kleed ophield. Fascikel 30 313