Haar gesprek met Pilatus duurde lang; zij smeekte hem bij al wat haar dierbaar en heilig was, Jezus, de Heilige der Heiligen, toch geen onrecht aan te doen en zij vertelde hem enige taferelen uit haar wonderbare gezichten of dromen die zij deze nacht over Jezus had gehad. Terwijl zij sprak heb ik veel uit haar visioenen (in bijkomstige gezichten) gezien, maar zij staan mij niet meer alle in hun volgorde voor de geest. Het volgende nochtans herinner ik mij daarvan: zij zag de hoofdgebeurtenissen uit Jezus’ leven, zoals de boodschap van de Engel aan Maria, de geboorte van Christus, de aanbidding der herders en der koningen, de voorzegging van Simeon en Hanna, de vlucht naar Egypte, de moordaanslag op de onnozele kinderen, de bekoring in de woestijn, enz. Zij zag algemene beelden uit zijn leven als heilige Leraar en Heiland. In haar visioenen en in al die taferelen zag zij Jezus steeds door een helder licht omstraald. De boosheid, listen en hinderlagen van zijn vijanden aanschouwde zij in schrikwekkende beelden; zij zag de heiligheid en de smarten van zijn Moeder, de heiligheid van zijn eigen eindeloze pijnen, die Hij met zulk een standvastige liefde en geduld doorstond. Zij zag dit alles in een aaneengesloten rij van beelden, die ter opheldering met licht, schaduw of donkerte en allerlei zinnebeelden omgeven waren en zij leed daarbij een onbeschrijfelijke angst en droefheid, want al wat die beelden haar te zien gaven, was nieuw voor haar: ze waren onweerstaanbaar, overweldigend, overtuigend, en sommige gebeurtenissen, zoals de kindermoord en ook de voorzegging van Simeon in de tempel, zag zij in de nabijheid van haar woning plaatshebben. Fascikel 30 314