beschuldigen. Zij zeiden o.m. dat Hij Herodes een vos had genoemd en reeds sedert lang alles in het werk stelde om de gehele koninklijke familie ten val te brengen; dat Hij een nieuwe godsdienst had willen invoeren en reeds gisteren het paaslam gegeten had. Door het verraad van Judas was deze laatste beschuldiging ook al bij Kaïfas te berde gekomen, maar enige vrienden van Jezus hadden haar, op grond van oude oorkonden, als waardeloos weerlegd. Ofschoon Herodes zich door het zwijgen van Jezus diep gekrenkt voelde, liet Hij zich daardoor evenwel niet van zijn politieke doeleinden afbrengen. Hij weigerde Jezus te veroordelen, - ten eerste, omdat hij een zekere geheime schrik van Hem had69 en zijn geweten reeds bezwaard genoeg voelde door zijn moord op Joannes de Doper (cfr. Mt. 14, 2; Mk. 6, 14; Lk. 9, 9). - Ten tweede, omdat hij de hogepriesters haatte, daar zij evenmin zijn echtbreuk hadden willen goedkeuren en hem zelfs tot straf voor deze misdaad van de offeranden hadden uitgesloten. 1871. - De derde en voornaamste reden echter, waarom hij Jezus niet wilde veroordelen, was, dat Pilatus Jezus voor onschuldig verklaard had. 69 Geheime schrik van Herodes. – Met de woorden: ”Herodes had schrik” en in nr. 1869: “Herodes verweet de priesters hun wreedheid”, duidt Katarina 2 karaktertrekken van Herodes aan. Op deze legt D. Rops de nadruk in zijn beschrijving van het karakter van Herodes Antipas: “niet bloeddorstig van nature, maar zwak van karakter, besluiteloos en sceptisch zoals Pilatus, vol bijgelovige vrees en achterdocht voor de invloed van Joannes (en later ook van Jezus); hij begeerde hen in zijn macht te hebben, doch alleen om hun invloed te fnuiken.” (Jezus in zijn tijd, blz. 198, 392). Fascikel 30 324