Jezus stak de straat over die aan de voet van het paleis van Pilatus (naar de Schaapspoort) liep en werd op de trap omhoog gesleurd tot boven op het terras. Daar de beulen onder het bestijgen van de trap Hem gruwzaam en haastig omhoog rukten, trapte Hij op zijn slepend spotkleed, struikelde en viel zo hard op de marmertreden, dat Hij ze met het bloed van zijn heilig hoofd bevlekte. De vijanden van Jezus die hun zitplaatsen naast de zuidkant van het forum weer hadden ingenomen, zoals ook het ruwe volk achter hen (in de hal en op het forum) barstten los in een schaterlach om zijn val, terwijl de gerechtsdienaren Hem met schoppen dwongen op te staan en hogerop te stijgen naar het terras. Hier lag Pilatus op zijn zetel, die een soort van klein rustbed was. Naast hem stond weer het tafeltje en ook nu, gelijk vroeger, waren enige officieren en andere mannen met schriftrollen bij hem. Op het terras, vanwaar hij zich met het volk onderhield, naar voren tredend, sprak hij de beschuldigers toe als volgt: “Gij hebt mij deze mens als volksopruier overgeleverd; in uw bijzijn heb ik Hem ondervraagd en Hem niet schuldig bevonden aan de misdaden die gij Hem te laste legt. Ook Herodes heeft in hem geen schuld kunnen ontdekken, want ik heb u met Hem naar deze viervorst verwezen en ziet! geen doodvonnis heeft Hem getroffen! Ik zal Hem derhalve de tuchtstraf laten toedienen en Hem dan in vrijheid stellen!” Bij deze onverwachte uitspraak barstten de Farizeeën in heftig gemor uit, hieven een luid protestgeschreeuw aan en begonnen Toen was het leven van Jezus nog niet uitgegeven en het citaat had zin. Onze lezers, wellicht op enkele na, kennen deze geschiedenis, die zij overigens terugvinden kunnen in fasc. 22, nr. 1024, enz. Herodes had Pilatus bouwmeesters en bouwmateriaal aan de hand gedaan, maar de architecten gebruikten zulk materiaal en legden de bouw zo verraderlijk aan, dat hij op een gegeven ogenblik instortte en vele arbeiders gedood en gekwetst werden. Fascikel 30 331