een nieuwe foltering, en nu werd Hij voorbij zijn arme Moeder gesleurd. Ach! hoe staarde zij, handenwringend, zijn bloedige voetstappen na. Op dit ogenblik hoorde ik uit het wachthuis, dat nu naar de kant van de markt geopend was, het spotten van gemene beulsknechten, die met handschoenen de doornenkroon vlochten en onder scherts de scherpte van de doornen betastten. Ik sidderde en beefde en stond op het punt het wachthuis binnen te lopen om mijn arme Bruidegom bij deze nieuwe marteling te beschouwen en ondertussen was ik zo bang en zo ziek. En toen sloop de ongelukkige Moeder van Jezus met de andere vrouwen en enige goedgezinde mannen, die haar omringden om haar te verbergen, op de geselplaats. Met welke indrukwekkende liefde verzamelde en droogde zij Jezus’ bloed op rondom de kolom en overal. Het gebrul en getier van Jezus’ vijanden en van het volk was afschuwelijk om horen, toen zij met de Heer daar vandaan gingen. Ik voelde mij zo ziek en vernietigd en kon van angst en smart zelfs niet meer wenen, en toch wilde ik juist nu mijn laatste krachten verzamelen en doodbenauwd mij naar de doornenkroning van Jezus voortslepen. 1886. Nu kwam daar opeens een verrukkelijk schoon knaapje met blonde haarlokjes; het was alleen met een lendengordel bekleed en het kwam te voorschijn geslopen van tussen de H. Vrouwen met hun lang afhangende klederen. Het bewoog zich flink en vlug en drong tussen de mannen door, wier benen hoger waren dan het kind zelf en dan kwam het onverwacht op mij toelopen; het lachte mij vriendelijk tegen en draaide mijn hoofd naar een andere kant en hield nu eens mijn ogen, dan mijn oren dicht; het Fascikel 30 354