Magdalena’s verschijning integendeel steekt daar sterk tegen af: zij is groter, voller en zwaarder. In haar gestalte en beweging vertonen zich meer de lichaamsvormen, doch door haar hartstochtelijkheid, gevoeligheid, berouw en onmetelijke droefheid is haar schoonheid getaand; zij ziet er nu bijna verschrikkelijk uit, om niet te zeggen lelijk wegens haar mateloze en onbeheerste smarten. Haar klederen zijn nat en beslijkt en hangen slordig en zelfs gescheurd om haar lichaam. Haar lang hoofdhaar hangt los en wanordelijk onder haar natte en verwrongen sluier; zij is ontdaan en geheel van streek; zij waant zich in haar lijden ongelukkig en gelijkt bijna op een waanzinnige. Er zijn hier vele mensen uit Magdalum en omstreken, die haar gekend hebben, eerst in haar vroeger luxueus leven, daarna in haar ellendiger toestand en zondig verkeer. Daar zij nu sedert lang uit hun ogen verdwenen is, wijzen zij haar met de vinger na en slingeren haar beledigingen toe wegens haar verwaarloosd uiterlijk. Zelfs hebben enige ruwe kerels uit Magdalum in het voorbijgaan met slijk naar haar geworpen; zij is zo in haar droefheid verdiept, dat zij daar zelfs geen acht op geeft. (In de beschrijving van de gans ongewone figuur die Magdalena is,  blijft Katarina steeds zichzelf getrouw.  De passage hierboven is te  vergelijken met die in Emmanuel fasc. 19, nr. 854,   alsook fasc. 19, nr. 854, voetnoot 438).   Doornenkroning en verguizing van Jezus (Mt. 27, 27-31; Mk. 15, 16-19; Joa. 19, 2-3). 1889. Na de voormelde onderbreking van de passievisioenen waren deze  nauwelijks herbegonnen, of de zienster werd zwaar ziek; zij leed aan  hevige koorts en had zulk een geweldige dorst dat haar tong  Fascikel 30 358