Terwijl Hij daar nu in die toestand als een bloedige schim openbaar tentoongesteld en aan het wraakgeschreeuw van de priesters en het volk prijsgegeven was, trokken scharen van vreemde, kort aangeklede vrouwen en mannen over het forum afwaarts naar de Schaapsvijver om daar bij de reiniging van de lammeren hun hulp te verlenen. Het ontroerend geblaat van die hulpeloze, onschuldige dieren mengde zich nog steeds met de doodskreten en de bloedeisen van het volk, als wilden zij daar- door getuigenis afleggen ten gunste van de zwijgende waarheid. Van alle lammeren zweeg alleen het ware Paaslam van God, het geopenbaarde en toch niet begrepen geheim van deze heilige dag, terwijl het de voorzeggingen vervulde en zich weerloos naar de slachtbank liet voeren. De hogepriesters en gerechtsdienaren werden woedend bij de aanblik van de verscheurde Jezus, in wie zij als in een spiegel de lelijkheid van hun geweten beschouwden en zij schreeuwden: “Weg met Hem, kruisig Hem!” Doch Pilatus riep terug: “Is dat nog onvoldoende? Zijt ge nog niet tevreden? Hij is zo toegetakeld, dat Hij geen lust meer kan voelen om nog koning te worden!” Zij echter riepen als bezetenen nog harder, terwijl ook heel die mensenzee verward door elkaar schreeuwde: “Weg met Hem! aan het kruis met Hem!” Pilatus liet andermaal met de bazuin om stilte vragen en riep dan: “Welnu, gijzelf kunt Hem nemen en kruisigen! Ik vind hoegenaamd geen schuld in Hem!” Hierop riepen enige van de hogepriesters: “Wij hebben een wet en volgens deze wet moet Hij sterven, want Hij heeft zich uitgegeven voor de Zoon van God!” Hierop antwoordde Pilatus: “Als volgens uw wet zulke mensen moeten sterven, dan wil ik heus geen Jood zijn!” Fascikel 30 367