|
Veronika naar Rome en de genezing van keizer Tiberius bij het zien van
de zweetdoek met het aangezicht van Jezus er op, historisch zeker
genoemd.
De auteur, die haar leven schetst, noemt de door K.E. verhaalde episode
wondermooi, natuurlijk en aanneembaar. “Wij leren”, zegt hij,
“Veronika het best kennen uit de verhalen van de zienster”.
Ook verzamelt hij alles in zijn schets wat K.E. over Veronika meedeelt.
Alleen volgt hij haar gevoelen niet, waar K. zegt dat Veronika te
Jeruzalem gestorven is, zoals wij straks zullen zien. Op dit punt geeft hij
de voorkeur aan een traditie, die haar als helpster van een leerling in de
zuidwesthoek van Frankrijk, nl. te Soulac bij Bordeaux, doet arbeiden en
sterven. Na haar dood werd haar lichaam, zegt hij, naar Bordeaux
overgebracht, waar zij doorheen de eeuwen de grootste verering
genoot.
Dit geschilpunt betrekkelijk de plaats waar Veronika haar laatste
levensjaren doorbracht en waar zij stierf, kunnen wij natuurlijk niet
oplossen, want het is niet al evangelie wat K.E. beweert. Een verwarring
met een andere persoon is mogelijk en ook al eens een tegenspraak.
Anderzijds zijn ook niet alle tradities betrouwbaar.
Veronika, zo vervolgen de Pet. Boll., neemt een voorname plaats in
onder de meest populaire heiligen. Met deze populariteit hangt samen
de godsvrucht tot het H. Aanschijn dat Jezus op haar doek zou hebben
nagelaten. Deze godsvrucht werd in de loop der eeuwen niet alleen
nooit onderbroken, maar breidde zich steeds meer uit.
De H. Brigitta waarschuwde vanwege Onze‐Lieve‐Heer zelf sommige
geleerden, die in haar tijd twijfels opperden tegen de authenticiteit van
het H. Aanschijn op de zweetdoek.
Toen te Rome navraag gedaan werd of de 6e kruiswegstatie te
Jeruzalem niet best zou worden afgeschaft, daar ze niet berust op het
Evangelie en niet wetenschappelijk bewezen is, daar men de traditie
slechts tot in de 5e eeuw kan nagaan, werd geantwoord dat de statie
behouden en de traditie geëerbiedigd diende te worden.
Het schijnt ook dat de traditie verder dan tot de 5e eeuw teruggaat,
want Veronika en haar dood zijn vermeld in het apocrief evangelie van
Nikodemus, 4e eeuw. In de 3e eeuw werd haar leven geschetst door de
Fascikel 31
422
| 