Hun getal groeide ieder ogenblik aan met mensen, die, naar de stad gaande, in het voorbijgaan benieuwd kwamen toezien. In het westen op de berg Gihon (hoogvlakte met de waterbak Mamilla, zie nr. 1917, voetnoot 113), bevond zich een geheel kamp van paasgasten; velen sloegen het gebeuren gade uit de verte en af en toe kwamen nu dezen, dan genen van hen toezien van naderbij. “De stadsmuren lieten de Tuinenwijk, waar enige kleine heuveltjes door tuinen omgeven lagen, zonder verdediging.” Fascikel 31 443