en hier was de punt spits toegevijld. Door het kruishout gedreven stak hij aan de achterkant van de balk even uit. Na de aannageling van de rechterhand van de Heer bemerkten de kruisigers dat de linkerhand, die zij eveneens op de kruisarm hadden vastgesnoerd, niet tot boven het nagelgat in de linkerdwarsbalk reikte en dat zijn vingertoppen niet minder dan 2 duim van het gat verwijderd waren. Zij bonden derhalve koorden om die arm en terwijl zij zich met hun voet tegen het kruis schoorden, trokken zij met alle kracht de hand tot boven het gat. Jezus jammerde op hartverscheurende wijze. Zij rukten Hem aldus de armen uit de gewrichten, zijn oksels stonden uit elkaar getrokken en hol, en aan de ellebogen zag men de ontwrichting van de knoken. Zijn borst kwam omhoog en de knieën trokken zich krampachtig naar het benedenlijf toe. Zij zetten nu opnieuw hun knie op de arm en de borst van de Zaligmaker, knevelden zijn arm vast en sloegen de tweede gruwzame nagel door de linkerhand van de Heer; het bloed spoot omhoog. Tussen de zware hamerslagen door weergalmde het zachte, helder weegekerm van Jezus. Beide armen waren nu in een rechte lijn zo uitgespannen, dat ze de schuin opgaande kruisarmen niet meer bedekten. Men kon tussen de kruisarmen en zijn okselholten door zien. De H. Maagd leed alle folteringen met Jezus mee; zij was bleek als een lijk en zachte klaagtonen weerklonken van haar lippen. De Farizeeën richtten hun spotwoorden naar die kant van de aarden wal waar zij stond en de vrienden brachten haar daarom een weinig verder van de kring af bij de andere H. Vrouwen (cfr. fasc. 29, nr. 1799, voetnoot 20). Magdalena was van droefheid als waanzinnig; zij krabde zichzelf het aangezicht en haar ogen en wangen waren bebloed. Fascikel 31 459