kruis voorwaarts, zodat het in loodrechte stand geraakte en gans het gewicht met een geweldige schok in de opening neer plofte. Het kruis daverde van de stoot en Jezus slaakte luide jammerkreten. Door zijn gewicht trok het uitgespannen lichaam neerwaarts; de wonden scheurden breder open, het bloed stroomde er overvloediger uit en de ontwrichte beenderen stieten tegen elkaar. Om het kruis vaster te zetten schudden de beulen het nog enige keren en sloegen dan 5 wiggen rondom de stam in het gat, - 1 vóór het kruis, - 1 rechts en - 1 links en - 2 aan de ietwat afgeronde achterzijde. Het maakte een schrikwekkende en tegelijk ontroerende indruk, toen het kruis onder het spot- en triomfgeschreeuw van de beulen, van de Farizeeën en van veel volk dat verderaf stond en nu de omhoog geheven Verlosser ook kon zien, in de hoogte waggelde en met een ruwe, ploffende stoot in de kuil viel. Doch ook vrome, weeklagende stemmen verhieven zich tot Hem; de heiligste stemmen der aarde, het klaaggeschrei van de mede- lijdende Moeder, van de vriendinnen en van de vriend en van alle reinen van hart begroetten en huldigden met zielroerende ontboezemingen het op het kruis verheven, eeuwigbestaande, mensgeworden Woord. Alle minnenden strekten bekommerd hun bevende handen in zijn richting, als wilden zij Hem hulp verlenen, toen de Heilige der heiligen, de Bruidegom van de zielen, levend aan het kruis genageld, onder razend getier, door de handen van dolzinnige zondaars, schuddend in de hoogte geheven werd. Fascikel 31 469