manshoogte; nadat het kruis in de kuil neergestoten was, konden de vrienden van Jezus zijn voeten gemakkelijk omarmen en kussen. Een schuin oplopende weg leidde naar deze heuveltop. Jezus was met zijn aangezicht naar het noordwesten gekeerd. Kruisiging van de moordenaars (Mt. 27, 38; Mk; 15, 27-28; Lk. 23, 32-33; Joa. 19, 18). 1931. Terwijl de beulen Jezus aan het kruis nagelden, lagen de 2 moordenaars met de handen aan de dwarsbalk op de nek gebonden, op hun rug naast de weg tegen de oostelijke helling van de Kalvarieberg; een wacht was bij hen. Allebei waren zij verdacht van een moord op een reizende Joodse vrouw en haar kinderen op de weg van Jeruzalem naar Joppe. In dit gewest had men hen gegrepen op een kasteel of slot, waar Pilatus dikwerf (= dikwijls, vaak) verbleef in de tijd dat zijn bezettingstroepen manoeuvers hielden. Daar hadden zij zich als rijke kooplieden voorgedaan. Zij hadden lang vastgezeten in afwachting dat het bewijs van hun schuld geleverd zou zijn (zie fasc. 26, nr. 1344). Nadere bijzonderheden hierover ontgaan mij op dit ogenblik. De zogenaamde slechte moordenaar die men aan Jezus’ linkerzijde gekruisigd had, was ouder; het was een grote booswicht, ja, hij was de verleider van de andere die zich bekeerde en was ook zijn hoofdman geweest. Gewoonlijk noemt men hen Dismas en Gesmas. Ik ben hun ware namen vergeten en zal daarom de goede moordenaar Dismas en de slechte Gesmas noemen. Allebei maakten zij deel uit van die roversbende bij de Egyptische grens en in hun herberg had de H. Familie op haar vlucht naar Egypte overnacht. Dismas was het melaatse knaapje, dat op aanraden van Maria, door zijn moeder gewassen werd in hetzelfde water waarin Maria Fascikel 31 471