erin bevestigd. Vervolgens werden tegen ieder moordenaarskruis 2 ladderstaken geplaatst, waarop beulen gingen staan. Ondertussen had men de moordenaars een mengsel van azijn met mirre te drinken gegeven en hun versleten wambuizen (scapulieren), die ter zijde open waren, uitgetrokken en nu hees men hen omhoog met koorden om de armen, die over de dwarsbalken van de kruisen geworpen waren, terwijl zijzelf hun voeten zetten op tappen die door de gaten in de stam gestoken waren, en aldus, geslagen en gepriegeld, hun kruis bestegen. Aan de dwarsbalken en de stam waren reeds vooraf touwen vastgemaakt, die, naar ik meen, van bast gedraaid waren. Hun armen werden omgewrongen, over de dwarsbalken gebogen en eraan vastgebonden, boven de handgewrichten en ellebogen, en zo ook hun benen boven de enkels en knieën. Door middel van ingeschoven stokken die zij draaiden, werden de touwen zo stevig aangespannen, dat het bloed uit hun spieren sprong en de beenderen kraakten. De gekruisigden slaakten een vervaarlijk gebrul. De goede moordenaar had bij het bestijgen van zijn kruis reeds gezegd: “Waart gij met ons te werk gegaan zoals met die arme Galileeër, ge zoudt ons niet meer naar boven hebben moeten trekken.” Verdeling van Jezus’ klederen (Mt. 27, 35; Mk; 15, 24; Lk. 23, 34; Joa. 19, 23-24). 1932. Ondertussen hadden de beulen op de plaats waar de moordenaars gelegen hadden, buiten de aarden kring, de kledingstukken van Jezus in meerdere hoopjes neergelegd om ze daar onder elkander te verloten. De mantel was van boven nauwer dan van onderen en hij had een aantal plooien. Op de borst was hij dubbel, waardoor zakken ontstonden; zij scheurden hem in lange banen die zij onder Fascikel 31 473