elkander verdeelden; ook kreeg ieder zijn deel van het lange, witte bovenkleed dat op de borst gespleten en daar met linten toegestrikt werd; men scheurde het ter verdeling op dezelfde wijze; zij verdeelden ook de halsdoek, de gordel, zijn schouderkleed en lendendoek, die alle met Jezus’ bloed doordrenkt waren. Daar zij het onder elkander niet eens konden worden over zijn bruine, zonder naad geweven tuniek, waarvan de stukken hun nergens toe hadden kunnen dienen, indien zij het kledingstuk hadden gescheurd, haalden zij een lotspel dat zij bij zich hadden te voorschijn, om de zaak te beslechten. Dit was een plankje waarop getallen stonden en op dit plankje wierpen zij boonvormige stenen uit, waarin tekens aangebracht waren en zo verdobbelden zij het kleed. Maar nu kwam tot hen een bode uit een groep mensen, die Nikodemus en Jozef van Arimatea daartoe afgevaardigd hadden, de berg opgelopen met de tijding dat kopers van de kleding van Jezus zich aan de voet van de berg bevonden. Hierop raapten de beulen alle kledingstukken bij elkaar, liepen vlug naar beneden en verkochten ze en zo bleven deze heilige relikwieën in het bezit van de christenen. Jezus tussen moordenaars aan het kruis. 1933. Na de schudding die Jezus door de heftige neerploffing van het kruis gekregen had, bloedde zijn gedoornenkroond hoofd overvloedig en ook zijn handen en voeten vergoten rijkelijk zijn allerheiligste bloed. Nu klommen de beulen op ladders naar boven en maakten de koorden los, waarmee zij Jezus’ heilig lichaam aan de kruisbalken vastgebonden hadden, opdat het bij de oprichting van het kruis niet uit de nagelen zou scheuren. Nu kreeg het bloed dat nog zo even door het snoeren der koorden in zijn loop gehinderd was en dat nu in plaats van een horizontale een verticale richting kreeg, een nieuwe stuwing en de vrije loop. Fascikel 31 474