Zijn voorhoofd is effen, sereen, helder.  Zijn geelachtig (tarwekleurig,  geelglimmend) en roodgetint aangezicht vertoont geen rimpel of  vlek.  Neus en mond zijn onberispelijk gevormd.  Zijn volle, tamelijk  dichte baard heeft dezelfde kleur als zijn haar, doch is niet lang en in  het midden gespleten.  Zijn aanblik is vol waardigheid, zijn ogen zijn  helder en zwart, zijn blik DOORDRINGEND.    In zijn bestraffingen is Hij geducht, in zijn opwekkingen zacht en  liefdevol.  Hij is opgewekt, maar zijn opgewekte stemming doet geen  afbreuk aan zijn waardigheid.  Nooit heeft men Hem zien lachen,  maar vaak heeft men Hem zien wenen.    In het gesprek is Hij wijs en bescheiden.  Hij is in alles volmaakt en,  om het in één woord te zeggen, Hij is de schoonste van de  mensenkinderen.”  (Ontleend aan Kochem, Christusleven, 364).     Laat deze brief een apocrief geschrift zijn, het is een feit dat de trekken  die hij behelst, in overeenstemming zijn met de beschrijving van Maria  aan de H. Brigitta en met de beschrijving van Katarina en ook met de  morele eigenschappen die ons uit het Evangelie over Christus bekend  zijn.    Inderdaad, dat Christus verschrikkelijk was in zijn bestraffingen, liefdevol  in zijn opwekkingen, minzaam in zijn omgang met kleine, arme,  hulpbehoevende mensen, en opgeruimd was, ja, zelfs blijk gaf van  gezonde humor in weerwil van zijn tragische, geweldige ernst, die Hem  belet heeft ook maar één keer uitbundig te lachen – welke zin heeft zulk  lachen? – zijn trekken die men ook in de Evangeliën vindt.    De overige trekken uit de brief worden bevestigd door Brigitta, door  onze Katarina en tenslotte nog door de lijkwade van Turijn, waarop men  alle aangegeven kenmerken terugvindt, hoewel het hier de afbeelding  geldt van een dode, een voor het graf bereid lijk.  Deze afbeelding gaat  tenslotte terug tot de goddelijke almacht, die ze – hier valt nauwelijks  aan te twijfelen – in de doek heeft ingeprent.  In geen geval – het is onze  vaste overtuiging – kan deze afbeelding mensenwerk zijn.    Men kan zich geen majestueuzer, ingekeerder Jezus indenken, zich geen  idealer en toch werkelijk mens voorstellen dan die op de lijkwade van  Turijn.  Een beeld van Christus is in de hoogste mate schoon, wanneer de  Fascikel 31 484