gewetenloosheid en onbewogen gelaat aan de tekenen van Gods gramschap en aan zijn eigen verborgen angst en geheime wroeging. Toen hij zag dat al zijn pogingen om de viering van de plechtigheden te doen doorgaan, vruchteloos bleven, verborg hij en beval hij te verbergen alle wondertekenen, waarvan de grote menigte geen kennis had, in ‘t bijzonder de verschijningen van doden. Zelfs verspreidde hij en liet hij door andere priesters het praatje verspreiden dat al die tekenen van Gods verbolgenheid over hen gekomen waren door de schuld van de aanhangers van die verachte Galileeër omdat Hij in een staat van onreinheid in de tempel was durven komen. “Alleen de vijanden van onze heilige Wet, die ook Jezus omver heeft willen werpen”, zegde hij, “hebben ons die verschrikkingen op de hals gehaald, en veel van al het gebeurde is uitsluitend toe te schrijven aan de tovermacht van de Galileeër, die de rust van de tempel nog verstoort in zijn dood, zoals Hij het deed in zijn leven!” Door deze en dergelijke redeneringen wist Hij velen tot bedaren te brengen en anderen door bedreigingen schrik aan te jagen en het zwijgen op te leggen. Velen nochtans bleven diep ontsteld en hielden hun mening voor zich. Het feest werd uitgesteld tot na de reiniging van de tempel; vele lammeren bleven ongeslacht en het volk verspreidde zich geleidelijk. Het graf van Zakarias onder de tempelmuur was ingezonken en ineengestort en daardoor waren stenen uit de muur losgekomen. Zakarias is hier uit zijn graf opgestaan, doch is er niet meer in teruggekeerd. Ik weet evenwel niet waar hij later zijn lichaam weer heeft neergelegd. De uit het graf opgestane zonen van Simon de Rechtvaardige legden hun lichamen in het graf aan de voet van de Tempelberg weer neer, toen men de toebereidselen maakte voor de begrafenis van Jezus. Fascikel 31 531