Op een gebouw bij die haven stond een grote toren en hierop zag ik een heiden, die met het toezicht op de haven en de schepen belast was. Hij stond daar op de uitkijk. Hij moest die toren af en toe bestijgen en uitzien op de zee of er schepen naderden en gadeslaan wat er anders ook voorviel. Ik zag dat hij een groot gedruis boven de schepen in de haven vernam en meende dat een vijand naderde; daarom beklom hij ijlings de toren. Terwijl hij nu zijn blikken over heel die vloot schepen liet gaan, zag hij boven die boten vele donkere gedaanten zweven, die hem weeklagend toeriepen: “Als gij deze schepen wilt behouden, breng ze dan spoedig van hier weg, want wij moeten naar de afgrond terugkeren: de grote Pan is gestorven.” Dit laatste herinner ik mij het best uit de woorden welke die verschijningen spraken, maar ze zeiden veel meer tot hem en belastten hem ook nog met verschillende opdrachten, o.m. waar en hoe hij op een aanstaande zeereis bekend moest maken wat zij hem gezegd hadden. Ook vermaanden zij hem de boden die hun de leer zouden komen verkondigen van Hem die nu gestorven was, goed en gelovig te ontvangen. Zo werden dus door de macht van de Heer de boze geesten zelf gedwongen die brave man te waarschuwen en hem uit te zenden met het bericht van hun eigen smadelijke nederlaag. Toen weldra een hevige storm opstak, liet hij alle schepen in veiligheid brengen; ik zag nu ook de duivelen zich brullend in de zee werpen en de helft van de stad door een aardbeving instorten, maar het huis van die man bleef ongedeerd. Spoedig daarop ondernam hij met zijn schip een rondreis, waarbij hij zijn opdracht vervulde en overal de dood van de grote Pan, zoals de boze geesten de Heer genoemd hadden, verkondigde. Eerst laat kwam hij te Rome en hier was men over zijn berichten ten zeerste verwonderd. Nog vele andere zaken over deze man heb ik bij die zelfde gelegenheid gezien, doch weer vergeten, o.m. hoe iemand de lotgevallen van zijn reis door navertellen Fascikel 31 545