Als de zeelieden in Rome zelf gekomen waren, geraakte het voorval  spoedig in de stad bekend en werd er op verschillende wijzen  verklaard.” (blz. 704‐705).   ***  Pilatus vertrouwt Jezus’ lichaam aan Jozef van Arimatea toe (Mt. 27, 57-58; Mk. 15, 42-45; Lk. 23, 50-52; Joa. 19, 38). 1960. Nauwelijks was de rust na zovele vreeswekkende voorvallen in de heilige stad enigszins teruggekeerd, of men bestormde de ontstelde Pilatus van alle zijden met berichten over het gebeurde. Ook de Hogeraad zond, ten gevolge van een besluit dat al vroeg in de morgen genomen was, een gezantschap naar Pilatus met het verzoek de beenderen van de 3 gekruisigden te laten verbrijzelen en hen aanstonds na hun dood te laten afnemen van het kruis opdat ze niet tot op de sabbat aan het kruis zouden blijven hangen (opdat het land niet bezoedeld zou worden; cfr. Deut. 21, 23). Ingevolge dit verzoek zond Pilatus enige beulen met deze opdracht naar de strafplaats. Aanstonds hierop zag ik Jozef van Arimatea, de raadsheer, het paleis van Pilatus binnengaan. Hij had de dood van Jezus reeds vernomen en was met Nikodemus overeengekomen om het lichaam van Jezus in zijn eigen nieuw rotsgraf in de tuin niet ver van de Kalvarieberg ter aarde te bestellen. Ik meen ook dat ik hem reeds zag buiten de stad vóór de poort, waar hij alles verkende en nauwlettend naspeurde. In elk geval waren er reeds knechten van hem bezig met de laatste toebereidselen te treffen in zijn graftuin en in de spelonk, die zij reinigden en geheel opknapten. Fascikel 31 549