noordwesthoek van Jeruzalem zou zijn.  Deze helling bereikt na een  stijging over een kleine afstand bij de straat die thans ‘straat der  christenen’ heet, een niveau van 10 m boven de kleine tussenvallei.    Volgens K.E. moest men, om bij de ingang van het graf te komen, uit de  tuin die zich er omheen uitstrekte, met een trap in een diepte als in een  soort gracht nederdalen (zie schets hieronder).    Boven deze gracht in de tuin was een stenen bank, zegt zij nog en dit  laatste gegeven wordt bevestigd door Matteüs 27, 61, waar verhaald  wordt hoe tijdens de begraving van Jezus 2 vrouwen tegenover het graf  neergezeten waren.   Jezus’ graf was volgens het gewone type ingericht, dat in Palestina  overheersend was; meer bepaald in de Geënnomvallei ten zuiden van  Jeruzalem, vindt men vele graven van dat soort: het bestond uit een  voorkamer of vestibule met een kleiner grafcel in de achterwand.  Zowel  grafcel als voorkamer waren aan hun voorkant over de gehele breedte  open.  Vóór de kleiner cel kon een deur, eventueel een steen worden  geplaatst, terwijl de opening van de vestibule met vlechtwerk gesloten  werd.    De rechterhelft van de grafcel was ingenomen door een lijkbank, die met  de rotswand uit één stuk bestond.  De cel was kleiner dan de voorplaats,  wat vanzelfsprekend is, en was eveneens aan de voorkant geheel open  en de lijkbank uit de voorplaats zichtbaar.    Fascikel 31 581