De bodem van de grafruimte was, te oordelen naar het niveau van de  tegenwoordige straat der christenen, ongeveer 5 m lager dan de tuin  boven het graf en 10 m lager dan de straat der christenen (zie schets  hieronder),   doch even hoog als de vloer van de tegenwoordige basiliek en als de  oude tussenvallei.    Zowel volgens de archeologie als volgens K.E. had Kalvarië ten oosten  een steiler helling dan ten westen, zodat hij ten oosten voor een  uitgeputte, met een zwaar kruis beladen veroordeelde, onbeklimbaar  was.  Men ging er derhalve op aan de westkant of ook met een trap aan  de noordkant.    Tussen de steile oostelijke Kalvariehelling en de stadsmuur liep van zuid  naar noord een pad dat zich afgescheiden had van de weg die uit de  Efraïmpoort westwaarts loopt.  Links of zuidelijk van de laatste weg  stijgt de bodem eveneens een weinig zuidwaarts naar de muur toe.  Aan  de westkant van de grafheuvel daalde een trap van het voorbijlopende  en omringende pad naar de 2 profane graven van Jozefs voorouders.   Deze graven worden door K.E. vermeld en hun bestaan is uit de  archeologie gebleken.   Van vorm geleken de 2 heuvels goed op elkaar.  Ten oosten van het pad  dat uit de Efraïmpoort noordwaarts liep, klom de bodem eveneens naar  de stadsmuur omhoog, zodat deze muur op een verhoging of rug  gebouwd was.    De algemene glooiing van de bodem in de 2 uitgestrekte wijken ten  westen en ten oosten van Kalvarië is aangetoond op de schets  hieronder.   Fascikel 31 582