In het bovenvlak van deze lijkbank is een uitdieping voor een omwikkeld lichaam en de bank hangt als een soort altaar aan haar achterkant met de rots samen160. 160 Een blik op schets maakt de beschrijving zo verstaanbaar, dat geen uitleg meer nodig is. Deze zou alleen een loutere herhaling zijn. Aangezien wij weten dat de grafcel 2 m in de breedte mat, mogen we veronderstellen dat de voorkamer 3 m breed was, aan elke zijde een halve meter breder dan de cel. Het gewelf van de voorkamer daalde vernauwend naar de voorkant van de grafcel af, die, evenals de voorkamer aan haar voorkant geheel open was, zodat uit de voorkamer ook de lijkbank zichtbaar was. In het verrijzenisverhaal lezen wij bij Joannes: “Joannes kwam eerder dan Petrus bij het graf; hij bukte zich voorover en zag het lijnwaad liggen, maar hij trad niet binnen. Nu kwam ook Simon Petrus aan, ging het graf binnen en zag het lijnwaad liggen met de zweetdoek die zijn hoofd had bedekt.” Dit vergelijkend met de beschrijving van K.E. kan men niet langer besluiten, zoals velen doen, dat Joannes tot in de voorkamer kwam en zich daar moest bukken om door de lage ingang in het graf te kunnen zien. Uit de gegevens van de zienster blijkt dat hij in de tuin bleef en daar zich moest bukken om in de grafcel te kunnen zien, daar de bodem van de tuin hoger was dan de ingang van het graf, dat in een diepte of soort gracht gelegen was. Dat de grafbank één blok vormde met de noorderwand is een feit dat geconstateerd werd de weinige keren dat de marmerbekleding van wand en bank weggenomen moest worden voor herstelling of vernieuwing. Fascikel 32 588