(zie een woord over kleine poorten nabij de grote poorten in fasc. 31, nr. 1970, voetnoot 158). Zij zeiden tot de H. Maagd, tot Magdalena, Joannes en hun gezellinnen, die nog op Kalvarië wilden gaan bidden en enige daar achtergelaten voorwerpen wilden halen, dat men voor hen, zodra zij zouden aankloppen, die kleine poort zou opendoen, en daarna ook de poort van het Cenakel. De bejaarde zuster van de H. Maagd Maria Heli, werd door Maria Markus en de andere vrouwen naar de stad begeleid. De werklieden van Jozef van Arimatea en van Nikodemus keerden ook nog naar de Kalvarieberg terug om hun achtergelaten gereedschappen te halen. De soldaten voegden zich bij de troep die de poort bewaakte, waar Jezus door gegaan was. Kassius nam zijn lans en reed naar Pilatus; hij meldde hem alles wat hij had meegemaakt en beloofde tevens een trouw verslag bij hem uit te brengen van alles wat verder gebeuren zou, indien hij deel mocht uitmaken van de grafwacht. Zoals hij immers had vernomen, zouden de Joden de landvoogd om een wacht bij het graf komen vragen. Met een geheime schrik hoorde Pilatus het verhaal van Kassius aan; hij behandelde hem als een dweper en beval hem, uit bijgelovige vrees en afkeer, de lans, die hij nabij de landvoogd had geplaatst, buiten de deur te zetten. 1991. Toen de H. Maagd en haar gezelschap met hun gerei terugkeerden van Kalvarië, waar zij ook nog geweend en gebeden hadden, zagen zij een troep soldaten met een fakkel in hun richting komen. Zij weken uit aan weerskanten van de weg en lieten de troep tussen hen door voorbij stappen. De soldaten togen naar de Kalvarieheuvel, waarschijnlijk om de kruisen nog vóór de sabbat weg te ruimen en in de grond te stoppen. Zij trokken de H. Vrouwen voorbij en deze zetten dan hun weg voort naar het poortje van Nikodemus (waarschijnlijk bij de Efraïmpoort). Fascikel 32 635