background image
Nederdaling ter helle. – Satan in boeien
geslagen. – Zielen door Jezus bevrijd. – Satan nu
losgelaten.
2014.
Toen ik nu mijn beschouwing van de H. Vrouwen, van Maria, van
de grafwacht en van Jezus’ lichaam in het graf afwendde om ze
op de heilige ziel van onze Verlosser te vestigen, werd mij zulk
een grootse en veel omvattende voorstelling van de nederdaling
ter helle getoond, dat ik slechts een klein deel ervan heb kunnen
onthouden. En dit zal ik nu naar best vermogen trachten te
vertellen.
Op het ogenblik dat Jezus met een luide kreet zijn allerheiligste
ziel uit het lichaam liet vertrekken, zag ik deze als een
lichtgedaante met vele engelen, onder wie ook Gabriël was, aan
de voet van het heilig kruis in de aarde nedervaren. (Merk op: de
nederdaling ter helle is een punt van ons geloof).
Zijn Godheid zag ik niet alleen met zijn ziel, maar ook met zijn
aan het kruis hangend lichaam verenigd blijven. De manier
waarop ik dit zag is niet onder woorden te brengen.
Ik zag in de plaats of in het verblijf waarin de ziel van Jezus
neerdaalde, 3 afdelingen, zoals 3 werelden. Ik had het gevoel dat
die afdelingen rond en door een omringende sfeer van elkander
gescheiden waren.
Vóór het voorgeborchte was een heldere, om niet te zeggen
groene, aangename, verkwikkelijke ruimte. Dit was de plaats
waarin ik altijd de zielen, die uit het vagevuur verlost worden, zie
binnengaan alvorens naar de hemel opgevoerd te worden.
Het voorgeborchte zelf, waar men op de verlossing wachtte, was
met een grijsgrauwe, nevelachtige sfeer omgeven en in
verscheidene kringen ingedeeld.
Fascikel 32
684