Op de dag van het oordeel zal de Vader des huizes hun van het laatste halmpje rekenschap vragen. Bemerking.   Het boek door Brentano in 1833 uitgegeven draagt de titel ‘Het Bitter  Lijden van Onze Heer Jezus Christus’.    Feitelijk is het Bitter Lijden hier geëindigd.    Vreugde vervult ons, omdat nu alle leed geleden is en God verzoend en  weer tevreden is.  Verzoening is door Jezus bewerkt eens en voorgoed.   Nochtans is het boek niet ten einde, omdat Christus’ lijden geen  eindpunt is; zijn dood bloeit open in een nieuw leven; zijn schijnbare  nederlaag wordt een openlijke en eeuwige triomf.    De smadelijk gekruisigde Verlosser stijgt glorieus levend uit het graf op.   Om volledig te zijn, moeten dus de lijdensgeschiedenis en dit boekdeel  door het verhaal en de bewijzen van Jezus’ Verrijzenis vervolledigd  worden.   WIJ zouden reeds Jezus’ heerlijkheid en onsterfelijkheid willen bezingen  en onze vreugde uitgalmen.  Maar voor hen die de gebeurtenissen  meemaakten, was Jezus’ zegepraal nog niet zo duidelijk: ze weenden en  treurden in onzekerheid.  De volkomen zekerheid zou voor sommigen  nog dagen, voor anderen zelfs nog weken uitblijven.    Laten wij terugkeren tot hen die in het Cenakel nu in bange afwachting  leven.  Laten wij verder luisteren naar het verhaal van de zienster.    Haar verhaal sluit aan bij nr. 2000.   Fascikel 32 697