De engel die als een bliksem uit de hemel neerschoot, de steen van de grafdeur wegrukte en erop ging neerzitten, had het uiterlijke van een krijgsman. Kassius en de wachten hebben hem daar in het begin op de steen zien zitten. De engelen die later het woord tot de vrouwen voerden, waren de twee, of althans een van de 2 graf-engelen. De reden van dit alles herinner ik mij niet meer. Op het ogenblik dat ik dat alles zag, verwonderde mij geen enkele brok of bijzonderheid; in het visioen immers is alles juist zoals het zijn moet, volmaakt in orde en niets komt er vreemd in voor. Verslag van de grafwacht. – Een deel van hen omgekocht (Mt. 28, 11-15). 2035. Terwijl zich dat alles afspeelde, ging Kassius naar Pilatus. Ongeveer een uur na de Verrijzenis kwam hij in het paleis aan. Ik zag de landvoogd nog te bed liggen en Kassius daar vóór hem treden. Zeer opgewonden vertelde de onderbevelhebber hoe de rots had gebeefd, hoe een engel was neergedaald en de steen ter zijde had gegooid en hoe in het graf nog slechts ledige doeken teruggevonden waren. Jezus was dus zonder twijfel, besloot Kassius, de Messias en de Zoon van God; Hij was uit het graf verrezen, en hieraan voegde Kassius veel andere dingen toe van wat hij allemaal gezien had. Bij dit horen doorvoer Pilatus een huivering van vrees, doch hij liet niets blijken en sprak tot Kassius: “Gij zijt een dweper en betoverd; gij zijt zeer dom te werk gegaan met in het graf van die Galileeër post te vatten, want nu hebben zijn goden macht over u gekregen en u allerhande spookbeelden voorgetoverd; ik raad u aan niet met die narigheden voor de dag te komen bij de Fascikel 32 728