|
Volgens onze K. zagen de inwoners van Jeruzalem op het uur van Jezus’
Hemelvaart de verzamelde menigte op de hellingen en de top van de
berg. Wie te Jeruzalem woont of verblijft, voelt zijn blikken naar die
kant aangetrokken. Dit is niet alleen het gevolg van het heilig karakter
en de verheven betekenis van de berg, maar ook van zijn natuurlijke
schoonheid en majestueuze grootsheid.
Nergens anders werkt het licht‐ en kleurenspel, volgens Sertillanges, zo
betoverend en bekoorlijk. Deze auteur beschrijft het voorkomen van de
berg bij het op‐ en ondergaan van de zon, maar wat zegt zo’n
beschrijving hoe suggererend ook, voor iemand die het niet met eigen
ogen ziet? Daarom uit die beschrijving alleen de volgende regel: “Doch
wie zal de maagdelijke majesteit beschrijven van de heldere, zilverig
glanzende, boven de Olijfberg opgaande volle maan die glinstert tegen
de donkerblauwe hemel?”
Deze trek herinnert aan de mededeling van onze K. dat de nakend volle
maan boven de Olijfberg opging, toen Jezus om 9 uur ‘s avonds de poort
van de stad uitging om zich naar de Olijfberg, naar Getsemane te
begeven.
De berg zelf biedt eveneens een schouwspel. Op zijn hoogste top,
vooral vanaf de toren van het Russische nonnenklooster aan de
oostrand van de bergvlakte, een paar honderd meters van de
Hemelvaartplaats, geniet men in alle richtingen de heerlijkste
vergezichten. Men ontwaart een groot aantal Bijbelse plaatsen.
De blik omvat het gehele bergland van Judea in een wijde omtrek.
Ten oosten overziet men de woestijn van Juda met haar ordeloos
verspreide heuvelen, haar getormenteerde, door elkander slingerende
valleien en in het zuidoosten overziet men bij helder weer de Dode Zee
in haar gehele uitgestrektheid. Men ziet de vlakte van Jericho en over
de Jordaan de vlakte van Moab en daarachter de bergen van Gilad.
Door de heldere lucht schijnt dit alles veel nader dan in werkelijkheid en
in de avondzon is alles overgoten met de rijkste kleuren: blauw, saffier
en purper.
De Olijfberg bevat vele spelonken, regenbakken en grafgrotten, die alle
uit de oudheid dateren. De meest vermaarde grotten zijn
- die van Getsemane, de grot van Jezus’ doodstrijd en
Fascikel 33
891
| 