veel andere kapellen, allemaal aan Onze Lieve Vrouw toegewijd, waaruit

blijkt dat Maria hier een speciale verering genoot. Een mondelinge en

geschreven traditie spreekt ten gunste van Maria’s dood bij Efeze.

Volgens een andere, eigenaardige traditie, bewaard gebleven te

Kirkindje, een dorp 6 à 7 km ten noordoosten van Panagia Kapulu, zijn

de 5.000 inwoners van dit dorp de afstammelingen van 4 zeer oude

families; zij verschillen van de andere schismatieke Grieken slechts hierin

dat zij niet aannemen dat Maria te Jeruzalem gestorven is.

Elk jaar begeeft zich de bevolking van dat dorp met de haar eigen clerus

naar de berg om, volgens een aloud, overgeërfd gebruik op 15 augustus

Maria’s Hemelvaart daar te vieren. In de verste middeleeuwen was te

Efeze de traditie van Maria’s leven en dood bij Efeze nog zeer levendig.

***

Bij de getuigen boven door Dierickx reeds geciteerd, voegt de oratoriaan

nog de volgende:

Hippolytus van Tebe in de 7e eeuw en de Spaanse bisschop Heleka (764).

Getuigen van de traditie van Efeze, zijn zelfs de Nestorianen, hoewel hun

stichter in het concilie van Efeze veroordeeld werd, Gregorius van Tours

(570) en de pelgrim Willibrord (723).

Sedert 1693 zijn als voorstanders van Efeze de volgende vooraanstaande

figuren op de voorgrond getreden: Tillemont, etc. zoals boven bij

Dierickx, waarbij nog te noemen zijn: Natalis Alexander en Fleury, de

bisschip van Smyrna Descuffi.

In 1921 heeft de geleerde bijbelprofessor Hetzenauer, O. F. M. C. in de

grote gehoorzaal van het pauselijk seminarie te Rome, in

tegenwoordigheid van vele kardinalen en prelaten, op grond van

historische documenten trachten te bewijzen dat Maria te Panagia

Kapulu gewoond heeft. Hij maakte in zijn voorlezingen ook gewag van

de gezichten van K. Emmerick, die door de feiten en ontdekkingen in

nagenoeg alle punten gerechtvaardigd zijn (naar Osservatore Romano, 2

maart 1921).

***

Fascikel 34