Aankomst van Jakobus de Mindere en zijn

stiefbroeder Matteüs.

2209.

Verhaald op 10 augustus 1821. –

De tijd van het jaar waarin de Kerk Maria’s afsterven (en

Hemelvaart) viert, komt overeen met de werkelijkheid; alleen valt

het feest of de gedenkdag niet alle jaren juist op dezelfde dag.

“Aan de engel die mij mijn naderend einde kwam aankondigen,

antwoordde ik: “Kent gij de dag en het uur waarop ik uit deze wereld zal

scheiden?”

De engel wedervoer: “De vrienden van uw Zoon zullen komen, die ook

uw lichaam zul en begraven

”

Na mijn dood begroeven de DOOR GOD GEZONDEN vrienden van mijn

Zoon mijn lichaam.” (Openb. 6, 62).

De begraving en het graf worden in die openbaringen weliswaar voorgesteld

te Jeruzalem, maar men moet hier rekening houden met de aard van die

openbaringen, die men niet als historisch, maar eerder als devotioneel moet

karakteriseren, terwijl de visioenen van A.K.E. klaarblijkelijk een strikt

historisch en daarmee ook een streng geografisch en topografisch karakter

vertonen. Dit is uit geheel ons commentaar gebleken.

Hebben Brigitta’s openbaringen slechts de stichting, de bevordering van de

godsvrucht ten doel, dan komt het er niet op aan of een feit in zijn juist kader

van bijkomstige omstandigheden wordt voorgesteld.

Eerder ligt het voor de hand dat God zich schikt naar bestaande meningen.

Dezelfde opvatting wordt erop nagehouden door Henze, C.ss.R. in zijn

boekje: ‘A.K.E. schaut Maria’, blz. 43.

Op dezelfde manier kan geïnterpreteerd worden de leeftijd van 72 of 73 jaar,

die in zulke openbaringen soms aan Maria toegekend wordt:

“Brigitta behauptet nirgends, über Mariens Heimgang bzw. Himmelfahrt eine

GESCHICHTLICHE ‘Vision’ der Vorgänge gehabt zu haben, aber wohl

himmlische ‘Offenbarungen’ und höhere Mitteilungen.” (7. Buch, 26. Kapitel).

Vandaar dat Maria’s laatste kruisweg ook te Jeruzalem plaats had:

“Na van mijn engel het uur van mijn dood vernomen te hebben, maakte ik

mij tot dit verscheiden gereed, door nogmaals, zoals ik placht, alle plaatsen

te bezoeken, waar mijn Zoon geleden had.” (Openb. 6, 62).

Dit geschiedde volgens K.E. op haar eigen kruisweg te Efeze.

Fascikel 34