Begrafenis der H. Maagd. Opmerking vooraf.    In dit schoon kapittel zal K.E. zeer juist en trouw de rouwgebruiken  beschrijven, die men pleegde na iemands dood.    Wij zijn er op ingegaan naar aanleiding van Jezus’ begrafenis in fasc.  32, nr. 1984, voetnoot 173.  Op nog meer andere plaatsen in haar  verhalen zijn die gebruiken volledig of gedeeltelijk vermeld.   2222. Nu spreidden de vrouwen een deken over Maria’s heilig lichaam uit, en de apostelen en leerlingen begaven zich in het voorste gedeelte van het huis. Het vuur in de haard was toegedekt en alle huisraad werd ter zijde gesteld en overdekt (cfr. fasc. 27, nr. 1479, 30 september). De vrouwen hulden zich in mantels en sluiers en gingen in de kamer in het voorhuis op de grond neerzitten, waar zij, nu eens gezeten en dan geknield, de gebruikelijke klaagliederen zongen (cfr. fasc. 20, nr. 890, voetnoot 449). De mannen omhulden hun hoofd met die strook doek, die zij gewoonlijk om de hals droegen en verrichtten een goddelijke rouwdienst. Steeds lagen er twee, die regelmatig afgelost werden, aan het hoofd en de voeten van het heilig lichaam in gebed geknield. Matteüs en Andreas begaven zich langs Maria’s kruisweg naar die spelonk welke het graf van Christus voorstelde en de laatste statie van de kruisweg was. Fascikel 35 92