Anna was ontroostbaar omdat iemand uit haar dienstpersoneel (en verwantschap) zich aan zulk een vergrijp (van seksuele aard) schuldig had gemaakt. Zij verweet de dienstmeid zo streng haar vergrijp, dat deze, geheel ontsteld, dit zeer ter harte nam en niet alleen ontijdig, maar ook ongelukkig baarde. Dit veroorzaakte Anna een nieuw, onuitsprekelijk verdriet, zodat zij in hetzelfde geval kwam, met dit verschil dat haar kind levend ter wereld kwam en in leven bleef (cfr. fasc. 1, nr. 13). Na deze geboorte was Anna zo lang onvruchtbaar, dat men haar met minachting durfde zeggen dat haar zogenaamd dochtertje niet van haar was, maar een onderschoven kind. Hierdoor kwam zij in de schande der onvruchtbaarheid. Deze werd haar ook eens door een dienstmeid verweten, samen met haar strengheid tegenover die andere verlopen meid, die ongelukkig gebaard had. In deze droefheid bekwam zij van de hemel door lang en vurig bidden de H. Maagd (cfr. fasc. 1, nr. 19). Toen de Zaligmaker uit Maria geboren werd, had Anna van haar tweede man, die Eliud heette en in de tempel een keurder van offerdieren was, een andere dochter die eveneens Maria heette en toen reeds zowat 8 jaren oud kon zijn. Van haar derde man had Anna een zoon, die men ook de broeder van Christus noemde. Aan dit drievoudig huwelijk van Anna zat een zekere geheimenis vast: zij hertrouwde op goddelijk bevel. De genade waardoor zij met Maria vruchtbaar was geworden, was nog niet uitgeput. Het was alsof een zegen ten volle opgebruikt moest worden. Dat al Anna’s dochters de naam van Maria ontvingen, berust zonder twijfel op een goddelijke beschikking, waardoor beduid moest worden dat omwille van de Maagd der Maagden de vruchtbaarheid aan Anna’s moederschoot verleend werd. 2232. Maria Heli (Anna’s eerste dochter) werd op de leeftijd van ongeveer 16 jaren ten huwelijk gegeven aan Kleofas, een opzichter van Joakims kudden. Fascikel 35 121