zou hij zijn prediking begonnen hebben op het eiland Sokotora, waar het hem gelukte enige christenen te winnen. Vandaar trok hij door de landstreken Krankanor, Koelan (zuidwestkust van Indië) en bereikte zo de oostkust genaamd Koramandel, waar hij te Meliapoer, hoofdstad van het koninkrijk Narsinga, zijn standplaats vestigde. Pater Athamasius Kircher, die zich baseert op de archieven van de christenen van Heliapoer (archieven opgesteld of verzameld door P. Henri Rhod, S. J.) laat Tomas evenwel door het binnenland over Armenië, Mesopotamië, Perzië, Kandahar, Kabut, Kapurstan, Kazatarat, Tibet, Dekkan, Narsinga de stad Meliapoer bereiken. (De naam ‘Meliapoer’ werd mij door een Indisch missionaris, die o.m.  ‘Meliapoer’ bezocht had, voorgespeld als ‘Malypoer’, uit te spreken  als ‘Melypoer’;   wordt ook nog geschreven als ‘Mylapoer’ – zie verder).    Overal op zijn weg wijdde de apostel, volgens de archieven van Meliapoer, priesters en bisschoppen. In deze stad verenigde hij hen ook eenmaal in een concilie. Bij dezelfde christenen zijn meerdere verhalen in omloop over wonderen van Sint-Tomas, zoals het volgende. Zijn onderneming om voor de ware God een kerk te bouwen werd gesaboteerd door Sagamus, de koning van dat land, die in zijn verzet aangemoedigd werd door de Bramanen. Nu spoelde de zee, hoewel meerdere uren van daar verwijderd een kolossale balk op het strand aan. De koning, die juist een paleis wilde bouwen, zond een ploeg ambachtslieden met olifanten om ze te halen tot bouwmateriaal. Wat echter mens noch dier verroeren kon, was de balk. Hierop sprak Tomas tot de koning: “Wilt U die balk afstaan voor mijn kerk, ik zal ze aanslepen.” Na inwilliging van dit voorstel, Fascikel 36 230