De inwoners van een stad hadden hem zo lief, dat zij hem met geweld uit de kerker verlosten, waar hij door de overheid in geworpen was. Ik zag dat een van zijn leerlingen in die kerker stierf, maar ik geloof niet dat het Silas was, aangezien ik deze later nog bij Paulus heb gezien (Hand. 16, 25). Ik zag de gebroeders Simon en Taddeüs, toen de apostelen voor hun missiereizen uit elkander gingen, tot aan de stad (over de Jordaan), waar Christus op zijn laatste reis de vijgenboom had vervloekt – Betharan? – (fasc. 27, nr. 1488) met hun gezellen gezamenlijk reizen, en daarna gescheiden; ik zag Simon naar de Zwarte Zee en naar Skytië verder trekken, maar Taddeüs naar het Oosten. Eindelijk na de dood van Maria, waarbij ook hij tegenwoordig was, trok hij naar Perzië. Hij had een leerling met name Abdias76 bij zich, en nog andere. Abdias werd bisschop van Babylon; hij heeft ook boeken geschreven, maar veel naar valse berichten en uit onbetrouwbare bronnen. In een krijgskamp ontmoetten beide broeders, die uit ver verwijderde gewesten kwamen, door Gods beschikking elkaar. Dus kan de naam ‘Samen’ wijzen op de grote hoogte van het land, maar tevens op de verering van zon en maan en sterren en aldus in verband te brengen zijn met de naam die K. aan het land geeft: ‘Maangebergte’. (cfr. D.B. Lune, vooral c. 421; Ciel 1, c. 750). 76 Abdias. – Deze vermaarde naam is de naam van de eerste bisschop van Babylon, die gewijd en aangesteld werd door de apostelen Simon de IJveraar en Judas Taddeüs. Het boek ‘De Geschiedenis van de 12 apostelen’, aan hem toegeschreven, wordt door de kritiek beschouwd als een apocrief werk uit de tweede helft van de 6e eeuw, maar heel veel ervan komt uit Griekse apocriefe apostel- akten, vooral uit die van Simon en Taddeüs; fragmenten kunnen van Abdias afkomstig zijn en hijzelf speelt er een rol in. Dienvolgens werd de gehele verzameling aan hem toegeschreven. Zie nog een commentaar op nr. 2293. Fascikel 36 245