Marteldood der apostelen Simon en Taddeüs. 2293. Ik heb ook hun dood gezien, namelijk in een groot visioen op het leven van Taddeüs, waarvan ik mij alleen nog het volgende herinner. In het begin had hij, naar ik zag, een herdersstaf gelijk de overigen. Maar dieper in die gewesten gekomen droeg hij een knuppel (Prügel), die ik ook bij hem gezien had, toen ik hem voor het eerst in een kortstondig visioen door de wildernis zag lopen. Ik zag hem en zijn metgezel Simon, door vele mensen opgeleid, in een groot tentenkamp aankomen. De kleding van de mensen in die kampeerplaats vertoonde een grote verscheidenheid; vele droegen lange en wijde klederen; anderen zeer nauwe en korte; zij droegen een kap met van achteren een lange kam; ook stak bij velen een bijl in de gordel. Bij de aankomst van Taddeüs en van de anderen in het legerkamp zag ik kleine, zwarte en bruine naakte kerels, met vreselijk dikke krullenkoppen zo breed als hun schouders, uit de tenten komen en her- en derwaarts lopen, en ik zag hen tenslotte zich buiten de legerplaats in donkere plaatsen, moerassen en oude muren en als in de aarde verbergen. Één daarvan zag ik uiterst woedend op Taddeüs toelopen en hem met een lelijke, opgestoken snuit aangrijnzen en dan aanstonds wegvluchten. Ik herinner mij dat die kerels in het kamp hen nog op alle manieren heimelijk en listig tegenwerkten, zodat b.v. de mensen die Taddeüs en zijn gezelschap omgaven, toornig werden, wanneer zij hen toespraken. Zij (de 2 apostelen) werden heen en weer geleid en ook bij de voornaamsten van allen gebracht. Hierna werden zij weer meer vriendelijk behandeld en in een woning gebracht, die wat vaster was en anders dan een tent. Hier waren nog meer lieden. Daarna zag ik opnieuw hoe enige mannen die geen soldaten waren, anderen ophitsten, en ik zag dat het weinig scheelde of een groot oproer brak tegen hen uit. Fascikel 36 246