De H. Lukas. (18 oktober 1820) 2298. De ouders van Lukas waren van de middenstand en woonden even buiten Antiochië, maar zij ontvielen hem vroeg. (Eerst kan men hier enige interessante regels over de H. Lukas  herlezen in fasc. 11, nr. 326).    Hij was zeer levendig, fijn gemanierd en vrolijk van aard. Ik zag hem reeds als twaalfjarige knaap bloemen op het veld zoeken en verzamelen en allerlei kenmerken en bijzonderheden eraan nagaan. Schilderen leerde hij in Griekenland; ik zag hem zeer grote figuren van rechtstaande mannen op de muren tekenen. Als volwassen jongeling zag ik hem in een Egyptische school de genees- en sterrenkunde bestuderen. Ik zag dat hij een kijkbuis op zich hangen had en dat hij meestal met een groep anderen samen was. Zij beklommen zeer hoge gebouwen op sporten en trappen, die binnen in de muren ingemetseld waren. Boven op dit gebouw waren kleine zitplaatsen in de vorm van kinderstoelen ingericht, en zij keken daar door een buis wel zo dik als een (ronde) stoofbuis. In de stad waar Lukas in de geneeskunde studeerde, was een groot huis vol zieke dieren en vogelen, die daar als in een hospitaal zeer goed verzorgd werden. Men deed met drankjes uit allerhande kruiden proefnemingen op de dieren. Ik zag Lukas niets anders gebruiken dan kruiden en ik zag dat hij in de verzorging van zieken de sterren waarnam. Als geneesheer zag ik hem later vele mensen genezen. Hij ademde over de mond en wreef met de handen over de maagstreek van hen die in onmacht gevallen waren. Hij was toen nog geen christen. Ik heb nooit gezien dat Lukas, tijdens Jezus’ sterfelijk leven, Hem vergezeld heeft. Hij ontving weliswaar de doop van Joannes, wiens prediking hij aanhoorde, maar buiten dit was hij als Fascikel 36 255