Ze werd beschreven door de priester Lucianus, aan wie Gamaliël, oud Sanhedrist en leraar van de apostel Paulus verscheen tijdens de synode van Lydda. Gamaliël verscheen als een grijsaard van wonderbare schoonheid met in de hand een gouden scepter en openbaarde aan Lucianus de plaats waar hijzelf begraven lag te Gamala. - Met hem waren daar begraven - zijn eigen zoon Abibas, - de H. Stefanus en - Nikodemus. De ontdekking van hun gebeenten met wat erop volgde in vele plaatsen van de wereld, staat ingekort, maar zeer schoon beschreven in Pet. Boll., 3 augustus, 2e feest van de H. Stefanus. Overigens is deze beminnelijke heilige de hoofdpersoon in dit gebeuren. *** Wij nemen er de voornaamste trekken uit over. Na de terugvinding van het heilig lichaam van de eerste martelaar werd het grootste gedeelte ervan eerst naar de kerk van het Cenakel op de berg Sion te Jeruzalem gebracht, waar het bleef tot 463, dus 48 jaar. Toen liet de keizerin Eudoxia, gemalin van Theodosius de Jongere, een grootse basiliek er voor bouwen, 300 m ten noorden van de Damaskuspoort, zoals boven reeds gezegd, tegenover de ronde plaats van zijn steniging, ten ware die eerste kerk op de ronde plaats zelf gestaan zou hebben. Na voleinding van de bouw (463) werd zijn lichaam ondergebracht in de nieuwe kerk. De overige delen van zijn lichaam kwamen op meerdere plaatsen terecht. In al deze plaatsen gebeurden verbazend vele en ook buitengewoon grote wonderen. Meerdere doden verrezen, zieken genazen ogenblikkelijk, blinden verkregen het gezicht, gebrekkigen en verminkten kregen het normaal gebruik van hun ledematen terug, en wat van groter waarde is, overal hoorde men van wonderbare bekeringen. - Een van deze plaatsen was Ancona in Italië. - Een andere was Mahon, hoofdstad van het eiland Minorka, tegenover Spanje, waar in 8 dagen zich 540 Joden bekeerden met aan hun hoofd hun Overste. - Uit de overige steden noemen wij nog Braga in Spanje, - Usula en Tibilis in Noord-Afrika, Fascikel 36 283