De H. Timoteüs. (24 januari 1821) 2313. Op deze dag was de zienster nauwelijks in staat enige woorden uit te  brengen, want daags te voren had zij op het punt gestaan te stikken  van kramphoest en borstbeklemming, maar zij slaagde er heden toch  nog in het volgende mee te delen.   Een heilige bisschop heeft mij geholpen; hij is reeds gisteren en heden de gehele dag bij mij geweest. Ook is iets van zijn gebeente bij mij. Hij was daar waar ook Joannes was (nl. te Efeze, waar hij bisschop van was). De Pelgrim antwoordde haar even later: “Heden is het de feestdag van de H. Timoteüs, aan wie Paulus bevolen heeft wijn te drinken.” Hierop antwoordde zij gevat: “Helaas! ik heb hem spijtig niets gepresenteerd, maar hij heeft daarom niet nagelaten mij te helpen.” Aanstonds bleek het dat zij in deze omstandigheid een visioen op zijn  leven heeft gehad, waarvan zij, door stoornissen van buiten, slechts  met veel moeite het volgende kon vertellen:   Timoteüs had ten tijde van de ballingschap van Joannes op Patmos, op het eiland Chios gevangen gezeten. Alle inwoners beminden hem en hij had daar zelfs een Gemeente van leerlingen gesticht; ook de soldaten die hem bewaakten, waren aanhangers van hem geworden. Maar er was daar een voorname vrouw, een christin, die met een priester gezondigd had. Als Timoteüs nu eens in een kleine kerk het H. Misoffer wilde opdragen en reeds aan het altaar stond, zag hij in de geest die vrouw tot de kerk naderen. Hij ging van het altaar naar de deur en verweet heur haar misdaad en deed ze in de ban. Hierdoor brak een vervolging tegen Timoteüs uit en hij werd naar Armenië, niet zo ver van het land van Teokeno, verbannen. Fascikel 36 288