2324. Magdalena werd door haar voedsters, zowel als door haar moeder, bedorven. Deze gaven haar overal de voorrang en lieten haar snakerijen en geestigheden door anderen bewonderen; zij zaten bijna altijd met de opgetooide Magdalena bij het venster. Dit zitten aan het venster was de eerste oorzaak van haar bederf. Ik zag haar altijd vóór het venster of op het dak- of wandelterras van het huis op een luxueuze glanzende zetel die met tapijten en kussens belegd was. Van op de straat kon men ze daar in haar prachtkledij zien. Zij was nauwelijks 9 jaren, toen zij met dit prachtvertoon begon en ook aan minnehandel begon te doen. Naar gelang haar hoedanigheden en talenten zich ontplooiden, groeide ook de belangstelling rondom haar voor haar persoon. Zij had zeer vele gezelschappen en was ook ontwikkeld en begaafd. Zij schreef op kleine rollen van perkament liefdespreuken en verzen; ik zag haar daarbij op haar vingeren tellen. Deze rondsturend, wisselde zij die met haar minnaars; zij werd onmatig geroemd en bewonderd. Ik heb nooit gezien dat zij echt beminde of bemind werd; dit alles was maar ijdelheid, zinnelijkheid, zelfaanbidding en trots op haar schoonheid; zij was een oneer en ergernis voor haar zusters, die zij om hun eenvoudiger, deugdzamer leven verachtte en over wie zij zich voor anderen schaamde. 2325. Toen de kinderen de goederen onder elkander verdeelden, viel haar door ’t lot het kasteel te Magdalum ten deel. Magdalum was een zeer schoon en aangenaam kasteel. In haar kinderjaren was zij er vaak op bezoek gekomen en zij had steeds een voorliefde voor deze plaats gekoesterd. Elf jaar oud, trok zij er met grote pracht en een talrijk personeel van dienstmeiden en knechten heen. Haar aanbidders volgden haar en zij die met haar brasten en slempten (= brassen, overvloedig eten en drinken) en haar verleid hadden, voelden zich nu door de vriendschap die zij haar nieuwe Fascikel 36 307