2337. De man van Veronika heette Sirach en stamde af van de kuise Suzanna. Aanvankelijk was hij de christenen vijandig gezind en méér dan één keer heeft hij Veronika opgesloten, wanneer hij haar hulpverlening aan Jezus en de leerlingen bemerkte. Zij had 3 zonen, waarvan er 2 leerlingen geworden zijn. Maar Sirach zelf werd door Jozef van Arimatea bekeerd. Wat de zweetdoek van Veronika betreft, ik heb gezien dat dit een doek was, zoals die, welke men om de hals, of ook als een tweede op de schouders placht te dragen. Veronika had zulk een doek om de schouders hangen, toen zij Jezus op zijn kruisweg tegemoet snelde. Het aanreiken van zulk een doek was een teken van deelneming in iemands droefheid. Toen Veronika het zo besmeurde, misvormde aangezicht van Jezus zag, liep zij op Hem toe en droogde zijn aangezicht af, en het drukte zich in de ene zijde van de doek af met alle wonden en alle bloedige schrammen. De doek bleef bij de H. Vrouwen. Toen Marta en Magdalena naar Massilia (Marseille) verbannen werden, kwam hij in het bezit van de Moeder van God, van wie hij door de apostelen naar Rome is gekomen (wellicht langs een omweg, cfr. fasc. 31, nr. 1915, voetnoot 111). In die vervolging tegen Lazarus en zijn zusters werd ook Veronika, die een bevallige, indrukwekkende, vrouwelijke verschijning was, met andere ongenadig nagezeten vrouwen in grote angst gebracht. Zij vluchtten, maar werden ingehaald en Veronika stierf in de gevangenis de hongerdood. (Dit laatste zegt K. eveneens in fasc. 31, nr. 1915, voetnoot 111). De traditie evenwel spreekt anders over de plaats van haar dood (cfr. fasc. 31, voor nr. 1912, ‘Uitweiding over Veronika’). Fascikel 36 343